مشکلات غذا نخوردن کودکان

مشکلات غذا نخوردن کودکان

یکی از ابتدایی ترین مهارتهایی که کودک نوپایتان یاد می‌گیرد غذا خوردن است. هرچند در این سن او نمی تواند زندگیش را کنترل کند، اما به طور قطع می تواند کنترل کند که چه چیزی را در داخل دهانش می گذارد. 

و اصلا تعجب آور نیست که او درباره چیزی که می خواهد بخورد یا نخورد خیلی لجوج و خودسر باشد. ممکن است او فقط یک یا دو غذا را برای یک هفته بخورد، ولی ناگهان نظرش عوض شده و یک چیز کاملا متفاوت بخواهد. با این حال اصلا نگران نباشید این رفتار برای کودکان نوپا خیلی معمولی و عادی است.

چه می توان کرد

کودک شما به کمی تشویق و ساختار –مانند وعده‌های غذایی مرتب و انتخابهای سالم- نیاز دارد؛ ولی نه بیش از حد. ویلیام سیرز متخصص اطفال و نویسنده ۲۳ کتاب مراقبت از کودک می گوید اینکه کودک شما غذا بخواهد یا نه و اینکه چقدر غذا بخورد در نهایت بستگی به خودش دارد: "کودکتان ممکن است یک روز خیلی خوب غذا بخورد و روزی دیگر عملا هیچ چیز نخورد."

به جای درماندن از اینکه که چرا کودکتان امروز غذا نمی خورد و هر چیزی را پس می زند، به این توجه کنید که در وعده های یک هفته اش چه خورده است. والدین معمولا وقتی می فهمند تعادل غذایی بچه‌ها به هم خورده متعجب می شوند. چیزی باید باشد که آن همه انرژی بچه ها را تامین کند. تا زمانی‌ که کودک شما رشد می کند و وزن طبیعی می گیرد، می توانید مطمئن باشید که به اندازه کافی غذا دریافت می کند. اگر هنوز نگران هستید از پزشک کودکتان در مورد نمودار رشدش سوال کنید تا دریابید هیچ جایی برای نگرانی وجود ندارد.

چند نکته که در این مورد به شما کمک می کند:

• غذاهای سالم و متنوع را انتخاب کنید و اجازه دهید کودکتان خودش غذایش را بخورد. با این روش حس استقلال به کودک خود می دهید.
• کودک را تهدید نکنید و یا با او معامله نکنید که مثلا "اگه یه گاز دیگه بزنی یک شیرینی بهت می دم". یا "از قصه خبری نیست اگه نخود فرنگی‌هاشو نخوری"؛ چنین واکنش‌هایی غذا خوردن را به یک جنگ قدرت تبدیل می کند. اگر کودکی با تغذیه سالم به بار بیاورید، باید زمان های غذا خوردن را مثبت نگه دارید و از شیرینی و شکلات به عنوان جایزه استفاده نکنید.
• تا جایی که ممکن است تمام خانواده در کنار هم غذا بخورید. هنگامی‌که کودک می بیند شما و دیگر بستگان غذای سالم می خورید، بیشتر  احتمال دارد که با این رویه همراهی کند.
• اگر کودک از چیزی خوشش نمی آید، آن را از برنامه غذای روزانه حذف نکنید. کودکان مزه ها و شالوده های غذایی جدید را به آرامی می پذیرند؛ پس اگر اولین بار که لوبیای سبز را می خورد، آن را بیرون ریخت، سعی کنید در هفته های بعد دوباره از آن در غذا استفاده کنید. او ممکن است شما را شگفت زده کرده و تصمیم بگیرد لوبیای سبز غذای مورد علاقه اش بشود. (هرچند ممکن است مجبور شوید پیش از اینکه او راضی شود آن را به عنوان یک بخش متداول رژیم غذایی‌اش بپذیرد، غذاهای جدیدی را به کرات به او پیشنهاد دهید.)
• در برابری با غذایی که کودک می خورد، فراموش نکنید به مقدار آبی که می نوشد نیز توجه کنید. نوشیدن شیر یا آبمیوه زیاد به اشتهای کودک خدشه‌ می زند؛ بنابراین ممکن بخواهید شیر را بین وعده های غذایی به او داده و آبمیوه را به کمتر از نصف لیوان در روز محدود کنید. به بچه های زیر یک سال آب میوه ندهید. شیر و آبمیوه ۱۰۰% طبیعی می تواند مواد غذایی حیاتی را تامین کنند (توجه شود که آبمیوه زیاد، به معنای شکر زیاد است، و فیبر و بعضی دیگر مواد مغذی میوه ها، در آبمیوه وجود ندارد.)
• و در آخر اجازه ندهید که کودکتان با شیرینی و تنقلات پر شود؛ بدن در حال رشد او به یک برنامه غذایی سالم در برگیرنده مواد مغذی نیازمند است، نه رژیمی خالی از کالری.

ویتامین‌های مکمل

آکادمی آمریکایی اطفال می گوید اگر کودک‌تان از غذاهای متنوع تغذیه می کند، نیازی به مکمل های مولتی‌ویتامین روزانه نیست. اما اگر او گوشت و ماهی، غلات غنی شده با آهن، یا سبزیجات سبز تیره غنی از آهن زیاد نمی خورد، ممکن است به مکمل آهن نیاز داشته باشد.

بهترین روش برای اینکه ببینید آیا کودکتان به مولتی‌ویتامین روزانه احتیاج دارد –و اینکه چه نوعی از آن- این است که با دکترش مشورت کنید. و چه دکتر مولتی ویتامین را پیشنهاد بدهد یا ندهد، کودک‌تان هنوز احتیاج به ویتامین D اضافه دارد. ویتامین D کمک می کند که بدن کلسیم و فسفر را، که استخوان را می سازند، جذب کند. کرم ضد آفتاب از ترکیب نور خورشید با ویتامین D جلوگیری می کند، و خیلی سخت است که این ماده مغذی اساسی را تنها از شیر بدست آورد؛ به همین خاطر پزشکان توصیه می کنند به کودکان ۴۰۰ واحد (IUs) داده شود. بیشتر مولتی‌ویتامین‌ها محتوی ویتامین D هستند. بنابراین اگر دکترتان مولتی ویتامینی را توصیه کرد، معمولا کودک شما به ویتامین D اضافی احتیاج ندارد.